Auðvelt er að fjölga mörgum skrautrunnum með sumargræðlingum en mismunandi er milli tegunda hvenær þeir hætta að vaxa á sumrinu.

Best er því að taka sumargræðlinga þegar lengdarvexti ársprotans er um það bil að ljúka.

Einföld þumalfingursregla segir að taka eigi sumargræðlinga þegar nývöxturinn er orðinn það stífur að hann bogni ekki án átaks en ekki svo trénaður að hann brotni.

Eins og allar plöntur sem ræktaðar eru af græðlingum eru plöntur af sumargræðlingum erfðafræðilega eins og móðurplantan og því mikilvægt að velja eingöngu hraustar og fallegar móðurplöntur. Sumargræðlingar ræta sig yfirleitt á 4 til 6 vikum.

Sumargræðlingar mega ekki þorna og því mikilvægt að setja þá strax í vatn, plastpoka eða blautan pappír eftir að þeir eru klipptir af móðurplöntunni og halda þeim rökum þar til þeim er stungið niður.

Áður en græðlingunum er stungið niður þarf að klippa þá, bæði ofan og neðan við sitt hvort blaðparið, og hafa þá 8 til 15 sentímetra langa. Neðra blaðparið er síðan fjarlægt og það efra klippt í tvennt séu blöðin stór til að draga úr útgufun. Hafi greinar sem notaðar eru í græðlingaefni myndað blómvísi fyrir næsta ár skal klippa hann burt.

Best er að stinga græðlingum í hreinan vikur eða blöndu af vikri og sáðmold. Hæfileg blanda er 60% vikur og 40% sáðmold.

Ílátinu með græðlingunum skal komið fyrir við 18 til 22°C, til dæmis í norðurglugga, og í góðri birtu en ekki beinni sól. Gæta þarf þess að halda vikrinum eða vikur- og sáðmoldarblöndunni rakri með því að vökva reglulega og gott er að úða yfir græðlingana annað slagið. Öll blöð sem kunna að detta af á að fjarlægja við fyrsta tækifæri svo að þau rotni ekki í ílátinu.

-- Vilmundur Hansen.